In 2011 ben ik voor mijzelf begonnen samen met een compagnon. Commercieel ging het ontzettend goed en dus dachten we aan uitbreiding. Met de komst van personeel kwamen voor mij ook de problemen. Ik liep tegen allerhande zaken aan. Na 10 jaar merkte ik dat ik op begon te branden, steeds narriger werd én ook het vele thuis werken door collega’s gaf me stress, omdat ik het gevoel had de controle kwijt te raken.
Na een aantal coachsessies waarbij ik aanvankelijk een knoop wilde doorhakken of ik wel verder in de advocatuur wilde, kwam ik tot de conclusie dat ik niet tegen het personeel aan liep, maar tegen mezelf. Als ik terugkijk op de afgelopen 10 jaar heb ik vooral gehandeld vanuit het gevoel dat ik aardig gevonden wilde worden en mijn personeel gelijkwaardig wilde behandelen. Nu zie ik in dat ik onvoldoende de leiding heb genomen en mijn waarden, normen en verwachtingen nooit duidelijk heb uitgesproken, terwijl ik wel heel veel onvrede ervaarde. Ik ben er nog niet, maar ik ga wel met veel leerpunten en hernieuwde energie dit avontuur aan!